Yellowcake op de lopende band gemaakt van uranium van SOMAIR (Société des Mines de l’Air), een nationaal mijnbouwbedrijf van Niger in het mijngebied van de noordelijke zone. Credits: ORANO, Tagaza Djibo.
Het gaat om de bouw van nog eens vier modules die identiek zijn aan de 14 bestaande modules “met dezelfde erkende, beproefde technologie en met een kleinere ecologische voetafdruk”, aldus het bedrijf. De extra cascades zullen de capaciteit van de fabriek verhogen met 2,5 miljoen ‘scheidingsarbeideenheden’ (Separative Work Unit – SWU*), de maat die wordt toegepast op uraniumverrijking.
De GB-II centrifugeverrijkingsfabriek – die de Georges Besse I gasdiffusieverrijkingsfabriek vervangt die in juni 2012 de productie beëindigde – werd officieel geopend in december 2010 en bereikte zijn volledige productiecapaciteit van 7,5 miljoen SWU in 2016. “In de huidige geopolitieke context is het doel van deze uitbreiding van de verrijkingscapaciteit het versterken van de westerse energiesoevereiniteit in Frankrijk”, zegt Claude Imauven, voorzitter van Orano. “De beslissing van Orano beantwoordt aan de eisen van onze klanten om hun bevoorradingszekerheid te versterken met een verwachte opstart van de productie vanaf 2028.”
“Dit project ziet het daglicht dankzij de steun van onze klanten en de technische en commerciële teams van Orano die sinds maart 2022 op het project zijn gemobiliseerd”, zegt François Lurin, senior executive vice president van Orano’s Chemistry-Enrichment Business Unit. “Met deze capaciteitsuitbreiding zal het uranium dat geproduceerd wordt op de site van Orano Tricastin het mogelijk maken om koolstofarme energie te leveren aan het equivalent van 120 miljoen huishoudens per jaar.” Hij wees op “het belang van de steun van de Japanse (Japan France Enrichment Investing, een consortium van Japanse nutsbedrijven) en Koreaanse (Korea Hydro & Nuclear Power) aandeelhouders in het Tricastin verrijkingsbedrijf SETH (Société d’Enrichissement du Tricastin Holding) bij de realisatie van dit project”.
Vorige maand zei Lurin dat de beslissing om de capaciteit uit te breiden volgt op verzoeken van enkele Amerikaanse en Europese klanten die alternatieven zoeken voor Russische leveringsbronnen. “We hebben verschillende opties overwogen en we zijn tot de conclusie gekomen dat de enige manier om in extra behoeften te voorzien de bouw van een uitbreiding van onze bestaande capaciteiten is en de eerste keuze die we zouden kunnen maken is de bouw van een uitbreiding op onze Tricastin-site in de GB-II-fabriek,” zei hij in een video-interview. Hij voegde eraan toe: “We zijn blij te kunnen zeggen dat we de productie in 2028 zouden kunnen opstarten, met een ramp-up over twee tot drie jaar tot een nominale productie in 2030.”
*De meeteenheid voor de verrijkingsdiensten is de ‘SWU’ (Separative work unit of scheidingsarbeideenheid). Dit is de eenheid die in de contracten als referentie dient. Ze wordt gebruikt om de kosten te evalueren van de scheiding van een kilogram uranium in twee delen met verschillend isotoopgehalte in het kader van de verrijking van uranium. Ze wordt ook gebruikt om de productiecapaciteit van een fabriek te evalueren. (bron Synatom –www.synatom.be)