Credit illustratie: ©ANSTO
Hoge-resolutie scans bevestigden de bevindingen
Het onderzoek naar de fossielen die in 2010 werden ontdekt, is uitgevoerd door wetenschappers van het Australian Age of Dinosaurs Museum in samenwerking met de Universiteit van New England, en is gepubliceerd in het tijdschrift Godwana Research. Bij een vroege neutronenopname van een van de rotsfragmenten van het verbrijzelde rotsblok waarin de fossielen werden gevonden, werden botten van de kleine, jonge dinosaurus ter grootte van een kip in de darm ontdekt. ANSTO Senior Instrument Scientist Joseph Bevitt zei dat de dinosaurusbotten volledig ingebed waren in het dichte ijzersteengesteente en bij toeval werden ontdekt met behulp van het Dingo thermische neutronenradiografie- en tomografiebeeldvormingsstation in de OPAL-onderzoeksreactor in Lucas Heights in New South Wales.”Bij de eerste scan in 2015 zag ik daar een begraven bot dat leek op een kippenbot met een haak eraan en dacht meteen dat het een dinosaurus was”, zei Bevitt. “Menselijke ogen hadden het nog nooit eerder gezien, want het was, en is nog steeds, volledig ingekapseld in rots.”
Verdere hoge-resolutie scans met behulp van Dingo en de Imaging and Medical beamline bij ANSTO’s Australian Synchrotron, uitgevoerd over een aantal jaren, bevestigden de bevindingen en bouwden een gedetailleerd beeld op. Aangenomen wordt dat dit de eerste keer is dat een synchrotronbundellijn op deze manier is gebruikt. De volledige intensiteit van de synchrotron röntgenbundel werd gebruikt om de resultaten op dicht gesteente te bereiken. Daarnaast werden er nieuwe softwaremechanismen ontwikkeld om verschillende gegevenssets van de gefragmenteerde krokodil te verwerken en samen te voegen, waardoor hij als een digitale, 3D-legpuzzel kon worden gereconstrueerd. Om te bevestigen dat de dinosaurus zich daadwerkelijk in de darm van de krokodil bevond, observeerde het team opgevulde wormtunnels, plantenwortels en geologische kenmerken die zich tussen de rotsfragmenten uitstrekten, waarbij verder bewijs werd verzameld uit de chemie van het gesteente. “De resultaten waren uitstekend omdat ze een volledig beeld gaven van de krokodil en zijn laatste maaltijd, een gedeeltelijk verteerde jonge dinosaurus,” zei Bevitt.
Onderzoekers achten het waarschijnlijk dat de 2 tot 2,5 meter lange krokodil – nu bekend als Confractosuchus sauroktonos, wat zich laat vertalen als ‘de gebroken krokodil dinosaurusdoder’ – verwikkeld was in een megavloed, waarbij hij werd bedolven en plotseling overleed. De fossielen zijn nu te zien in het museum, dat in Queensland is gevestigd.
Het originele artikel is te lezen op de website van World Nuclear News.